Stapfoto

De Renderklippen is een prachtig natuurgebied op de Veluwe bestaande uit met heide begroeide stuwwallen omringd door voornamelijk dennenbossen. Een gebied wat zich op nog geen 10 minuten loopafstand van mijn huis bevindt. Maar, zoals zo vaak gebeurt als je ergens dicht bij woont, ik heb er nog nooit gefotografeerd als de heide in bloei staat. Dat moest er vanochtend dus maar eens van komen!

Gisteren waren de omstandigheden ideaal: mist en een mooie zonsopkomst. Maar toen was ik niet in de gelegenheid om op pad te gaan. Vanochtend wel. En al waren de omstandigheden dan wat minder, ik heb ontzettend genoten van al het moois de natuur te bieden had!

Ik ging op stap met een groothoeklens (10-20 mm) en de door mij veel gebruikte 70-200 mm. Beide objectieven heb ik ook daadwerkelijk gebruikt. Omdat ik meestal met een groot diafragma fotografeer om de scherptediepte te beperken, zijn de sluitertijden kort en is een statief vaak niet nodig. Soms gebruik ik het dan toch om de exacte compositie/uitsnede te bepalen. Met een statief onder de camera heb ik daar nu eenmaal meer rust voor. Voor de zekerheid had ik het statief dus toch maar meegenomen (uiteindelijk niet gebruikt).

Bij aankomst was het nog redelijk donker. Bij het maken van onderstaande foto maakte ik dan ook gebruik van een heel klein invluflitsje om de voorgrond wat op te lichten. Ondanks het vroege uur, is de zon net na zonsopkomst toch al redelijk fel. Daarom gebruikte ik een grijs verloopfilter om de lucht wat donkerder te krijgen. Natuurlijk had ik ook een belichtingstrappetje kunnen maken om er later een HDR-foto van te maken, maar wat ter plekke kan, doe ik liever ter plekke.


Vervolgens ben ik doorgelopen naar het vennetje wat zich achter op de Renderklippen bevindt. Zonder dit soort elementen is het lastig om een heideveld boeiend in beeld te brengen. Het blijft dan een grote paarse vlakte. Mooi om te wandelen of te fietsen, maar fotografisch niet zo interessant. Ik ga dus altijd op zoek naar vennetjes, paden of mooie bomen.

Onderweg kom ik nog wat bijenkasten tegen die natuurlijk ook op de foto moeten. Heidehoning!

En natuurlijk moest ik ook even langs 'mijn' eik, een boom die jullie al vaker in mij blog gezien hebben: in de sneeuw en als 'strobist-model'. Nu in de bloeiende heide.


Na een klein uurtje fotograferen, betrok de lucht. Net voordat de bui in alle hevigheid losbarstte, was ik gelukkig weer binnen!

In dat uurtje fotograferen deed ik voldoende ideeën op om me voor te nemen het familieportret wat voor a.s. zaterdag gepland staat op de hei te maken! Opdrachtgever gebeld, ze zijn akkoord! Nu maar hopen dat het droog is....