donderdag 11 maart 2010

Onvergetelijk Japan

Het fotograferen van sneeuwapen (zie een vorig blog hierover), zwanen, kraanvogels en zee-arenden was het hoofddoel van onze reis naar Japan. Daar hadden we immers hele mooie foto's van gezien! Maar daarnaast wilden we natuurlijk ook iets van de Japanse cultuur proeven. Daarom verbleven we bijvoorbeeld niet alleen in hotels, maar ook in ryokans. Een ryokan is een klein pension dat geheel in Japanse stijl is gebouwd en ingericht.

Wat is het verschil tussen een ryokan en een hotel? Een paar voorbeelden: bij het betreden van een ryokan doe je je schoenen uit en vervang je deze door slippers die verstrekt worden door de gastheer/gastvrouw. De kamers van een ryokan hebben tatami matten op de vloer (een gevlochten mat van rijststro), waar je alleen met sokken of blote voeten op mag lopen. Bij het betreden van je kamer doe je de slippers dus weer uit.




Terwijl jij 's avonds zit te eten, legt iemand een futon (een heel dun matrasje) voor je klaar op de vloer van je kamer. Er zijn geen bedden! Volgens de Japanse fotograaf die we spraken heeft dit als voordeel dat je overdag meer ruimte hebt in je kamer ;-). Wat was ik blij met m'n thermarest matje!

Behalve de bedden, ontbreken ook de stoelen. Eten doe je op je knieën aan een lage tafel.



Aan het eten wordt zeer veel aandacht besteed. Eten in Japan is toch heel wat anders dan in een Nederlandse sushibar! In het begin weet je echt niet wat je met alle gerechtjes en sausjes aan moet. Het eten met stokjes heb ik me helaas niet eigen kunnen maken. Na een paar dagen aanmodderen en honger lijden, besloot ik de plastic vork die ik uit voorzorg meegenomen had, toch maar te gaan gebruiken.

Alle drie de maaltijden in Japan bestaan uit visgerechten. Ook het ontbijt. Niet iets waar ik erg blij van wordt 's ochtends vroeg..... Gelukkig zijn er inmiddels wat ryokans die rekening houden met de smaak van de westerse toeristen en die 's ochtends geroosterd brood serveren, soms zelfs met roerei! Na zo'n 'westers ontbijt' veroberd te hebben, vertrekken we vanuit de Jigokudani Vallei waar de sneeuwapen zich bevinden, naar Hokkaido om er zwanen, kraanvogels en zee-arenden te fotograferen.

Voor de zee-arenden verblijven we in Rausu. En waar we al voor gewaarschuwd waren komt uit: je moet hier echt geluk hebben om een mooie foto van zee-arenden op het pakijs te kunnen maken. Tijdens onze eerste boottocht zagen we pakijs en arenden genoeg, maar allemaal van ver, in onbereikbare Russische wateren. Gelukkig bood de rederij een gratis tweede tocht aan, en bereikten we toen wel het pakijs. Helaas bleven de fraaie Steller arenden teveel op afstand om er een mooie plaat van te kunnen maken.

Dan maar naar de Whooper swans bij Lake Kushiro. Om toch wat andere beelden te maken dan anderen voor mij al deden, werkte ik vooral met de groothoeklens. De zwanen worden bijgevoerd en zijn daarom zeer makkelijk benaderbaar. Onderstaande foto maakte ik bij zonsondergang met een brandpuntsafstand van 15 mm.



En dan de kraanvogels, Japans nationale trots die ooit met uitsterven bedreigd werden, maar door bijvoeder programma's uiteindelijk toch gered zijn. Omdat de kraanvogels in Japan symbool staan voor geluk, gezondheid en een lang leven, worden de plekken waar kraanvogels zich bevinden zeer druk bezocht door Japanse fotografen. Eén van die druk bezochte plekken is een brug bij Tsurui.

Je zet hier ruim voor zonsopkomst je statief met camera en objectief neer om van een goede plek verzekerd te zijn. Dan ga je terug naar de auto om te ontbijten. Terug naar de auto om te ontbijten? Je laat je spullen dus onbeheerd achter?? Ja, tot onze grote verbazing kan dat in Japan! Bij terugkomst staat alles er nog zoals je het achtergelaten hebt en kun je direct aan de slag. Niemand die jouw spullen aan de kant gezet heeft om je plek in te nemen. En niemand die jouw spullen gestolen heeft. Wat een verademing........ Een foto die vanaf deze plek gemaakt is:




De Japanse cultuur heeft een onvergetelijke indruk op ons gemaakt. We hebben nu al besloten om nog eens terug te gaan. Natuurlijk ook omdat als je thuis je foto's eenmaal op je gemak bekeken hebt, je op allerlei creatieve ideeën komt over hoe je de onderwerpen ook in beeld zou kunnen brengen. Maar om dat in de praktijk te brengen, moeten we eerst een paar jaartjes sparen!