zondag 24 april 2011

12 tips bij het fotograferen van honden

Als hondenfotograaf vind ik het voorjaar altijd een ontzettend leuke tijd. Heerlijke temperaturen voor zowel hond, baasje als fotograaf waardoor je niet afhankelijk bent van de studio. En overal bloemen die je kunt gebruiken om de foto een vrolijk sfeertje mee te geven.






Vandaag heb ik onze eigen hond eens op de foto gezet. Natuurlijk tussen de bloemen....


Wat zijn nu de do's en dont's bij het fotograferen van honden?


1. Korte sluitertijd om beweging te bevriezen (pups zijn erg beweeglijk: minimaal 1/500).


2. ISO waarde evt omhoog om een snellere sluitertijd mogelijk te maken (let op ruis!).


3. Diafragma meestal groot om de hond los te maken van de achtergrond. Maar pas op: bij een te groot diafragma wordt de neus ook onscherp!


4. Objectief voor hondenportretten: meestal 70-200 mm.


5. De ogen moeten echt scherp zijn en 'een lichtje in het oog' voegt echt iets toe.


6. Een invulflits kan goede diensten bewijzen om schaduwen op te lichten en een lichtje in het oog te krijgen. Flits op het tweede gordijn en zet de flitssterkte op -2.



7. Fotografeer op ooghoogte.


8. Zet de scherpstelling op continu focus, zeker als je de hond naar je toe laat rennen.


9. Dieren fotograferen vergt geduld, zet je versnelling in een lagere stand.


10. Maak eerst proefopnames. Dan is de hond nog niet verveeld als de fotoshoot start.


11. Maak contact met het dier. Als je niet van honden (of b.v. paarden) houdt, begin er dan niet aan om ze te fotograferen.


12. Houdt het leuk! Speel tussendoor, ga met de hond wandelen gun hem gewoon wat rust.


Deze tips gelden natuurlijk niet alleen voor honden, maar ook voor b.v. paarden. Ook leuk om eens uit te proberen bij het fotograferen van zowel honden als paarden: het zgn. "pannen" (meetreeken).


zondag 3 april 2011

Voorjaar!



Ieder jaar word ik helemaal blij als ik de kikkers en padden in mijn vijver weer hoor: voorjaar! Afgelopen donderdag was het zover. En vandaag had ik eindelijk een uurtje tijd om ze te fotograferen.


Afgelopen weken vond ik veel dode kikkers in mijn vijver. Ik was bang dat het Ranavirus toegeslagen zou hebben, maar gelukkig begonnen afgelopen donderdag de bruine kikkers die de winter overleefd hebben weer te pruttelen. Bruine kikkers kwaken niet omdat ze alleen een inwendige kwaakblaas hebben. Hun geluid draagt dan ook lang niet zo ver als dat van een groene kikker.


Inmiddels liggen er al weer klompen kikkerdril in de vijver. Met een beetje mazzel krijgen we ook nog paddensnoeren. Padden leggen hun eitjes niet in een klomp dril zoals kikkers dat doen, maar hangen snoeren met eitjes aan de waterplanten. Padden hebben een droge wrattige huid. Daarmee onderscheiden ze zich van kikkers. En dus werd ik voor de gek gehouden door onderstaande pad: dit exemplaar heeft een mooi glad huidje en dus lijkt hij op een kikker. Daarbij maakt hij ook nog veel meer lawaai dan padden normaal gesproken doen. Wat voor kikker zou dit zijn??


Een oproep op Twitter bracht uitkomst. Mede-twitteraars overtuigden me er van dat het toch een pad moest zijn vanwege de spleetvormige horizontale pupillen. En zij hebben natuurlijk helemaal gelijk! Dus: hierbij een paar foto's van een pad in onze vijver.





De foto's zijn gemaakt met een telelens. Camera en objectief liggen op een stevige rijstzak. Zelf Lig ik op een vlonder om op ooghoogte met de pad te komen. De VR maakt een sluitertijd van 1/200 sec mogelijk bij een diafragma van f4,5 en ISO 800. Natuurlijk gunde ik me niet de tijd de hoekzoeker te monteren en heb ik dus nu een stijve nek ;-). Maar dat heb ik er graag voor over!