zondag 20 december 2009

Sneeuw!

Voor het tweede jaar op rij worden we verwend met een echte Hollandse winter met sneeuw en ijs. Als natuurfotografen gaan we dan natuurlijk helemaal uit ons dak! Extra batterijen in de broekzak, muts, sjaal en waterdichte schoenen aan en zo snel mogelijk naar buiten. En omdat de zon in de winter zo laag staat, kun je de hele dag fotograferen onder mooie lichtomstandigheden. Wat een feest!

Let erop dat je extra batterijen meeneemt en dat je die een beetje warm houdt door ze te bewaren tegen je lichaam (in de broekzak b.v.). De capaciteit van batterijen neemt immers behoorlijk af onder koude omstandigheden. Verder heb ik altijd een regenhoes voor camera en objectief bij me om de apparatuur tijdens sneeuwbuien te beschermen tegen binnendringend vocht.

Verder is het van belang om bij het fotograferen van sneeuw de belichting in de gaten te houden. De camera gaat immers op zoek naar 18% grijs, en zal de sneeuw dus vertalen naar 18% grijs. En grijze sneeuw is toch niet wat je wilt! Vaak is het noodzakelijk om 1 tot 2 stops te overbelichten om de sneeuw mooi wit te krijgen. Fotografen die in RAW fotograferen kunnen dit meestal achteraf ook nog wel in de RAW-converter voor elkaar krijgen, maar ik ben er voorstander van om de foto gelijk maar zo goed mogelijk te belichten, al tijdens het fotograferen dus. Dit betekent wel dat het kleine belichtingscompensatieknopje goed bediend moet kunnen worden. Om die reden heb ik dan ook handschoenen aangeschaft waarvan ik de vingertoppen om kan klappen, zodat de vingers vrij komen en ik de camera goed kan bedienen.

Bij winterfotografie vind ik een knalblauwe lucht vaak afbreuk doen aan de sfeer. Dus zet ik de foto om naar zwart wit, en wordt er daarna weer een beetje kleur in de lucht teruggehaald. Kwestie van smaak natuurlijk.


Soms zoek ik wel naar kleuraccenten in het landschap. Zo vind ik de bruine beukenblaadjes die nog aan de bomen hangen mooi contrasteren met het witte landschap.


Thuisgekomen laat ik de tas met de body en objectieven eerst in de wat koudere gang staan om de overgang naar de warmte zo geleidelijk mogelijk te laten verlopen. Daarna gaat de tas (nog steeds dicht) richting keuken. Na ongeveer een uur acclimatiseren haal ik de camera's uit de tas. Op deze manier voorkom ik dat er condens in de camera komt, met alle gevolgen van niet werkende elektronica en schimmelvorming van dien.

Veel ijspret gewenst!

donderdag 26 november 2009

Fotografie in Parijs

Afgelopen weekend waren we met 18 fotografen in Parijs voor Paris Photo, een tentoonstelling in het Louvre waar een topselectie van galeries en uitgevers uit de hele wereld werk van de fotografen uit hun stal laten zien.

Het was verbazingwekkend om te zien hoeveel mensen er op deze tenstoonstelling af komen. Daar kunnen we met onze Nederlandse festivals als Noorderlicht en Naarden alleen maar van dromen! Die verbazing neemt nog toe wanneer je het getoonde fotowerk ziet. De meeste fotografen binnen onze groep waren zeer teleurgesteld over de kwaliteit ervan. Positieve uitzondering waren wat mij betreft een paar Japanners die zeer gedurfd en minimalistisch werk lieten zien (ik vergat hun naam op te schrijven) en Nick Brandt: http://www.nickbrandt.com/. Wat een prachtige dierenfoto's maakt die man!

Nou is Parijs natuurlijk absoluut geen verkeerde plek om te fotograferen, dus verlieten we de tentoonstelling en gingen we zelf aan de slag met avondfotografie. We waren positief verrast door de resultaten. Onderstaande foto is het onbewerkte RAW-beeld terwijl het bijna een HDR-beeld lijkt. Het enige wat ik in de RAW-converter gedaan heb, is wat verscherpen om de onscherpte die per definitie ontstaat bij beelden uit een digitale camera op te heffen.


Ook de volgende avond zijn we in de weer geweest met avondfotografie, en wel tijdens "het blauwe uurtje". Gedurende korte tijd zijn natuurlijk licht en kunstlicht dan met elkaar in evenwicht, wat eigenlijk altijd mooie foto's oplevert. In dit geval fotografeerde ik met een lange sluitertijd op een straathoek bij de Notre Dame.


Behalve 's avonds fotografeerden we natuurlijk ook overdag, vooral La Defense was geliefd:




woensdag 18 november 2009

Herfstkleuren in zwart-wit

Afgelopen zaterdag was ik na een paar maanden afwezigheid weer eens bij het NFG (NatuurFotografenGilde). Het thema voor deze bijeenkomst was zwart-wit fotografie. Het werd een inspirerende avond die me stimuleerde om eens wat foto’s om te zetten in zwart-wit.


En dat leidde tot verrassende resultaten! Zelfs de foto’s die ik de afgelopen periode maakte vanwege de mooie herfstkleuren, blijken het namelijk prima te doen in zwart-wit. Voor de techneuten: de omzetting naar zwart-wit heb ik gedaan in Photoshop CS4 via een aanpassingslaag Zwart-wit. Een super tool!

zondag 8 november 2009

Na zonneschijn komt regen

Gisteren gaf ik een fotografieworkshop “Herfstkleuren”. Vaste locatie voor deze workshop is het Speulder en Sprielderbos bij Drie, een prachtig oud beukenbos met grillig gevormde stammen. Dat je bij restaurant Boshuis heerlijke appeltaart kunt eten is een prettige bijkomstigheid…..

Bosfotografie is een van de moeilijkste vormen van natuurfotografie. Het beeld wordt gauw rommelig en de lichtomstandigheden zijn meestal verre van optimaal (statief!). En omdat wij diepte zien en de camera niet, zitten stammen op de foto soms toch onverwacht “aan elkaar geplakt”. Gelukkig hebben we tegenwoordig (bijna) allemaal een LCD-scherm waarop we kunnen zien hoe het beeld er tweedimensionaal uit komt te zien. En kunnen we zo nodig direct een nieuwe foto maken waarbij we even een stapje naar links of naar rechts doen om te zorgen dat de stammen wel los van elkaar komen.

Door te zoeken naar ritme, lijnen, herhaling of vormen (driehoeken, rechthoeken) wordt het beeld rustiger. Maar dat vergt een andere manier van kijken. Zoals een deelnemer na afloop van de workshop zei: "Ik loop nu met heel andere ogen door het bos”.



Zaterdagochtend was het nog zonnig. Zaterdagmiddag kwam de regen af en toe met bakken uit de lucht. Maar slecht weer bestaat niet in de natuurfotografie. Regen maakt de (herfst)kleuren mooi verzadigd. Niet altijd even prettig, dat geef ik toe, maar het resultaat is een kleurenpracht die van je beeldscherm spat. En daar heb je wat voor over nietwaar?




donderdag 29 oktober 2009

Blog op Photofacts

Sinds een week ben ik één van de bloggers op Photofacts. Vanwaar deze keuze? Omdat de blogs op Photofacts over het algemeen over technische onderwerpen gaan (de bloggers zijn, op één na, allemaal mannen......) en ik van mening ben dat kennis van de techniek je wel kan helpen om betere foto's te maken, maar dat het daar niet in eerste instantie om gaat. Bij fotografie gaat het m.i. vooral om beleving. Ook met een mobieltje zijn immers heel verrassende, intrigerende of ontroerende foto's te maken. Hieronder mijn eerste blog op Photofacts:


Tijd voor natuurfotografie


Wat heerlijk is natuurfotografie toch! Er is altijd wel een reden te bedenken om naar buiten te gaan. Binnenkort geef ik een workshop 'Herfstkleuren fotograferen' (sorry, vol) en dus moet ik nu echt naar buiten om voorbeeldfoto's te maken! En ja, ook mijn man Sam moet mee, want hij moet immers handen vol blad in de lucht gooien om te laten zien wat voor leuke dingen je daarmee kunt doen met lange sluitertijden en een invulflits. En ach, dan moet natuurlijk ook de hond mee, want anders zit hij zo zielig alleen thuis....

En zo zijn we dan toch weer eens op pad. Hoe gek het ook klinkt, hoe drukker de natuurfotograaf, hoe minder hij of zij zelf aan fotograferen toe komt. Dat geldt ook voor mij. Zo druk met het geven van workshops en cursussen en met de organisatie van een fotografiefestival (waarover in een volgend blog meer) dat ik het fotograferen echt in moet plannen.

Maar dat de natuur zich niet laat plannen, bleek laatst maar weer eens op het Hulshorsterzand. We waren een zondag vroeg opgestaan (5.00 uur) om de opkomende zon in de mist te kunnen fotograferen. De zon dacht daar echter anders over, die liet zich in het geheel niet zien. Sterker nog, na een kwartier op het Hulshorsterzand geweest te zijn, trok het zo dicht dat we nauwelijks onze eigen voeten nog konden zien. Van fotograferen kwam dus niets meer.

Paniek! Op de terugweg bedenk ik me dat ik in alle haast om nog iets te kunnen fotograferen, vergeten ben om bij het wisselen naar een groothoekobjectief ook van body te wisselen. Ik werk zowel met een Nikon D3 (fullframe) als met een Nikon D300 (DX). En heb de DX groothoeklens op de D3 gezet! Nu heeft Nikon gelukkig ingebouwd dat wanneer op de D3 een DX objectief geplaatst wordt, de sensor 'gecropt' wordt naar een DX-formaat. Maar dan hou je maar 5 megapixel over. Wat zou het resultaat zijn? Thuisgekomen blijkt het gelukkig allemaal mee te vallen. Die vijf megapixel zijn nog ruim voldoende om een mooie afdruk te maken. Is mijn dag toch weer goed.