Fotograferen aan de rand van de vijver

Ze zijn er weer! Nadat eerst de bruine kikkers uit de winterslaap ontwaakten en aan de paartijd begonnen (hun kikkervisjes zwemmen inmiddels vrolijk in onze vijver rond.....), zijn ook de groene kikkers garriveerd. Groene kikkermannetjes pakken onder invloed van hun paringsdrang alles wat ze tegenkomen, en zo ontstaat in deze tijd vaak een hele kluwen van kikkers.

Degenen die mijn fotografie kennen, weten dat ik er onder het motto "less is more" van houd om met grote diafragma's te werken om onscherpte in mijn foto's te creëren, soms in combinatie met het door bladeren of bloemen heen fotograferen. Dat heb ik dit keer ook bij het fotograferen van de groene kikkers in mijn vijver gedaan. Omdat groene kikkers wat moeilijker te benaderen zijn dan bruine kikkers, werk ik in dit geval met een telelens. Dat heeft als extra voordeel dat ik nog minder scherptediepte in de foto krijg.

Probleem met het fotograferen van kikkers zijn de glimplekken op hun natte huid. Hier heb je vooral last van als de zon schijnt. Maar zonder zon zijn de kleuren vaak minder mooi. Dus is het wachten op een beetje dunne sluierbewolking.

Een laag standpunt is bij het fotograferen van kikkers m.i. noodzakelijk, je wilt ze immers op ooghoogte fotograferen. Dat betekent fotograferen vanaf een rijstzak op de oever. Een hoekzoeker voorkomt een stijve nek!