dinsdag 23 februari 2010

Fotoreis naar Japan, een belevenis!

Net terug uit Japan. Wat een land! Een waar eldorado voor fotografen. Niet alleen vanwege de prachtige natuur en inspirerende cultuur, maar ook vanwege de inborst van de Japanners. Voorbeeld? Er is een bij veel natuurfotografen bekende plek waar je ’s ochtends bij zonsopkomst mooie opnames kunt maken. Om je van een goede plek te verzekeren, moet je ruim voor zonsopkomst aanwezig zijn. Japanners fotograferen namelijk zelf ook graag, en het is er dus altijd druk. Omdat de thermometer op -18 graden Celsius staat, is het geen pretje om na het opstellen van je statief en camera buiten te moeten wachten tot de zon opkomt. Dus wat doet iedereen? Na het opzetten van je apparatuur ga je terug om te ontbijten. En wanneer je dan een uur later tegen zonsopkomst weer op je plekje terugkomt, staat alles er nog zoals je het achtergelaten hebt. Ongelooflijk maar waar!

Dit maakt fotograferen in Japan tot een heel relaxte bezigheid. Je hoeft niet zoals in Nederland continu te waken over je spullen. Geen haar op een Japans hoofd wat er over zal denken om aan jouw spullen te komen. Het zou me wat waard zijn als we in Nederland ook op deze respectvolle manier met elkaar om zouden gaan. Ach ja, dromen……..

De twee belangrijkste foto-onderwerpen in Japan waren sneeuwapen en vogels (kraanvogels, zwanen en arenden). In dit blog zal ik aandacht besteden aan de sneeuwapen, in een volgend blog aan vogelfotografie.

De sneeuwapen leven bij een warm water bron in de buurt van Nagano. Ze trotseren in de winter sneeuwjachten bij temperaturen van – 20 graden, maar als beloning wacht hen een bad in een hotspring waar de temperatuur van het water 40 tot 60 graden bedraagt.
Dat dat erg heet is hebben we zelf mogen ervaren.... Overal in Japan vind je zogenaamde "onsen", badgelegenheden met door vulkanische activiteit verwarmd water. Heel wat keren hebben we ons na een koude dag opgewarmd in zo'n warm bad!


De apen zijn gewend aan mensen en zeer makkelijk benaderbaar. Dit maakt het zelfs mogelijk om met een groothoeklens te werken. De apen vinden het allemaal prachtig. Kijken heel nieuwsgierig naar wat je allemaal aan het doen bent, en porren met hun vingers tegen je lens om te voelen wat dat nou weer voor raar ding is!


Zo af en toe maakte ik gebruik van een invulflits, altijd op de laagst mogelijke flitssterkte. Dit was net voldoende om de dieper liggende, en daardoor donkere ogen, wat op te lichten. Op het moment dat de apen in de sneeuw naast de hotspring zaten, was dit niet nodig. De sneeuw weerkaatste voldoende licht om ervoor te zorgen dat het gezicht van de aap(jes) mooi uitgelicht werd.


Inmiddels is de eerste grove selectie van de foto's gemaakt. De conclusie is duidelijk: we gaan zeker een keer terug!

2 opmerkingen:

  1. Dag Liesbeth,

    Prachtige foto's. De nabijheid van deze dieren en de bijzondere omgeving, ik begrijp dat je nog eens terug wilt.

    Groet,

    BeantwoordenVerwijderen
  2. HOi Liesbeth,

    wat een fantastische foto's! En wat zijn je verhalen herkenbaar, de ryokan, de onsen (heerlijk, die wil ik thuis ook wel!), de veiligheid van het land. Zelfs in Tokyo worden je spullen met rust gelaten, ik spreek uit ervaring, wij hadden een rugzak laten staan midden op straat en die stond er ook nog gewoon. Heerlijk land, ook ik ga nog eens terug, die afspraak is al gemaakt met vrienden, weet alleen nog niet wanneer we gaan.
    Dat wij weer naar Hokaido gaan is wel zeker en als ik jouw foto's zie dan weet ik ook dat wij op zoek gaan naar de apen.

    Groeten
    Diddy (van de Parijsreis)

    BeantwoordenVerwijderen